I'm just burned out.
from everything. Pakiramdam ko babagsak na lang ako bigla.
Parang ansarap matulog. 'yung matagal na tulog. 'yung mahimbing na mahimbing.
'yung pagkagising ko okay na ulit lahat. tapos mare-realize ko panaginip lang lahat ng nagyari. ansaya siguro nun.
Hindi ko rin alam kung ano nangyari e. 'yung andami dami mong iniisip. 'yung nappraning ka kung pano matutuloy 'yung pinlano niyo. tapos magtatanong ka ng maayos sabay ang isasagot sayo, "gusto ko lang." parang wala lang, gusto niya e. pag umayaw ka naman, dadalhin mo pa sa konsensya mo di ba. haay. ewan ko ba.
naguguluhan ka sa nabasa mo? wag kang mag-alala, magulo din utak ng sumulat nito. normal ka pa rin. hindi ka nagiimagine ng kung ano-ano. kung hindi mo man masundan kung bakit ako may sinulat na ganito, wag mo nang isipin. problema ko na yun, tama nang pinansin mo to. sintomas ng walang makausap ng matino at mapaghingahan ng sama ng loob. pasensya.
o siya. inaantok na ko. sana paggising ko okay na lahat. T_T
Monday, July 27, 2009
Friday, July 24, 2009
taking chances. (old post)
What do you say in taking chances?
Like going for something NEW to you, something you’re uncertain of. And I’m not talking about love here . Enough of the “single”-hood and bitterness blah. I mean, LIFE in general.
What is it in going beyond our borders that most of us fear?
More often than not we become uber chicken to indulge ourselves to try and discover new things. May it be trying a dish, self or room make-overs, accepting a responsibility or signing up for a fitness plan you’ve always wanted to join . Because we’re too busy minding everyone around us and we’re too afraid of our greatness.
We get afraid of how our parents and friends will take it. We take too much caution with their would-be reactions while neglecting ourselves to grow. Okay, it’s always good to think about how people will take you.
But BEING and DOING EVERYTHING according to what (you think) people around you like won’t make you any happier. It is your life, live it. It’s not about being selfish, it’s about loving yourself first- Cliché but true.
We are afraid of our own greatness- seriously.
Most of the time, we deprive ourselves of getting outside our comfort zones because we think, our lives are good as it is. We fear of “up-sizing” our efforts and broadening our dreams. Because, we might get hurt, disappointed or rejected in the end. Our why-bother mentality holds us back most of the time because it’s always good to stay safe than take risks.
The what-ifs scare the hell out of us and we step back, say NO to challenges and play safe that we grow old not finding out what might have been if we only TRIED.
Don’t get me wrong. I get afraid. In fact, I fear responsibilities because I hate failure. And I’m not a fan of sudden change. I panic and breakdown whenever things go out of my way and how I planned it.
And you’re probably starting to think if I’m making sense when I am all of those. Let me tell you why. Last night before going to bed, while in the middle of weighing things and mentally arguing with myself whether to take chances or not, someone called me a QUITTER . And while I’ve called myself chicken a few times before, hearing that 7 letter word sucks big-time. I felt more than slapped. It shook the hell out of me.
I don’t want to be tagged as a quitter (who would?). Not because other people might believe it (say pleaser?) but because I realized I am not. And although most of the time I try over thinking things ahead, I realized that I can never predict what’s going to happen and the best thing to do is to stop figuring out where I’m going and enjoy where I’m at. Whatever life has in store for me, I am not BACKING OUT.
Live life as they put it. Breathe each breath, I say.
Jumping into the UNDISCOVERED may either cause you success or failure.
But you’ll never know where you’re going to fall unless you give it a shot.
FLO's flaws. haha. :)
Sa loob ng isang dekada, patuloy na ipinaglalaban ng Bukluran ang mga repormang nagsusulong ng kagalingan ng mga estudyante sa ating Pamantasan. Pinatutunayan lamang nito na ang Bukluran ay isang organisasyon na binubuo ng mga estudyante para sa mga kapwa nito estudyante. Kaya naman ang pagkakasangkot ng Bukluran sa proyektong “Freshmen League of Officers” ng kasalukuyang Supreme Student Council ay marapat lamang na mabigyan ng linaw. Nais po naming sabihin na ang liderato ng Bukluran, sampu ng aming mga miyembro, ay HINDI TUMUTUTOL SA MGA PROYEKTO AT PROGRAMA NA NAGLALAYONG PAUNLARIN ANG KAGALINGAN NG MGA ESTUDYANTE. SUBALIT ANG MGA PROYEKTO’T PROGRAMA NA HINDI DUMAAN SA TAMANG PROSESO AY DAPAT LAMANG NATING KONDENAHIN, isang halimbawa na ang Freshmen League of Officers (FLO). Malaya ang ating SSC na maglunsad ng mga programa o proyekto na makatutulong o makabubuti sa estudyante. Ngunit paano natin tatanggkalikin ang mga ito kung hindi naman ito dumaan sa tamang tao at proseso.
Sa pagkakataguyod ng FLO, may mga ilang punto na tila hindi nakita o kung nakita man, ay naisantabi. Ano nga ba ang naging basehan sa pagtataguyod ng proyektong ito? Paano nga ba nasabing na walang pagkakaisa ang ating mga freshmen? Alam nating lahat na hindi tulad ng mga nagdaang taon, ang mga freshmen ay mayroon nang sari-sariling kolehiyong kinabibilangan. Ang bawat kolehiyo sa loob ng ating Pamantasan ay mayroong mga dekana, college student councils at iba’t ibang societies na may layuning paunlarin ang kagalingan ng kanilang mga estudyante. Bukod pa rito ay mayroong iba’t ibang organisasyon sa labas ng kanilang kolehiyo na naglalayong paunlarin ang kanilang mga sarili sa iba’t ibang aspeto tulad ng musika at sayaw, paglikha, sining at maging sa pamumuno. Isa pa sa mga punto na nais naming bigyang-pansin ay kung bakit pawang mga presidente ng mga pangkat ng mga magaaral sa unang taon lamang ang naimbitahan sa mga pulong. Naihalal ang mga opisyal ng FLO at bawat pagpupulong nila ay MAHIGPIT NA IPINAGBABAWAL ANG PAGDALO NG IBA PANG ESTUDYANTE BUKOD SA MGA PRESIDENTE NG BAWAT PANGKAT. Paano natin mapapalakas ang LAHAT NG ESTUDYANTE sa ganitong pamamaraan?
Isa sa mga mahahalagang katanungan ay kung saan manggagaling ang pondo ng FLO. Nakasaad sa “rationale” ng nasabing proyekto na ang pondo ay magmumula sa “SSC subsidies, solicitations, at fund-raising activities”. Ngunit naisaad sa isa sa mga pagpupulong ng SSC na hindi sa kanila manggagaling ang pondo. Ano nga ba ang totoo? Ang fund-raising activity ay nangangahulugan na sa estudyante rin manggagaling ang pondong gagamitin. Bukod sa mga bayarin natin tulad ng SSC fee, College fee, Society fee ay dadagdag pa itong sa FLO! Naisaad din sa “rationale” na ang FLO ay “autonomous” o nakahiwalay mula sa SSC at sa mga College Student Councils. Ito ay lilikha ng kalituhan sa mga estudyante sa kung sino ang kanilang susundin- ang FLO ba o ang konseho ng kanilang kolehiyo? Hindi rin ito makakatulong dahil magkakaroon ng pagitan ang mga freshmen at mga estudyante sa mas mataas na antas.
Ang huling dahilan kung bakit natin kinokondena ang FLO ay ang paglabag nila sa Konstitusyon ng Kataas-taasang Konseho ng Mag-aaral at ang pagsasantabi sa mga Dekano ng mga kolehiyo. Tila hindi binigyang halaga ng SSC ang basbas ng mga Dekano nang maitatag ang FLO at binaliwala ang saklaw ng pamumuno ng mga konseho ng bawat kolehiyo (college student councils) dahil sa hindi nito pagsasabi sa kanila ng lahat ng nangyayari at napaguusapan ukol sa FLO. Isinantabi rin ng SSC ang kapangyarihan at karapatan ng mga kinatawan ng kolehiyo (college representatives) sa hindi pagiimbita sa kanila sa mga pulong na may kinalaman sa kolehiyo. Ang dalawang nabanggit ay malinaw na paglabag sa konstitusyon ng kataas-taasang konseho ng mag-aaral. Ang ginawang proseso ng pagkakatatag ng FLO ay isang malinaw na pag “by-pass” sa kapangyarihan at karapatan ng mga dekano at konseho ng bawat kolehiyo.
Ang mga pagkondena ng BUKLURAN sa isyung ito ay hindi nangangahulugang tutol ito sa mga programa at proyekto na magsusulong ng ikauunlad ng mga estudyante. Ang gustong bigyang pansin ng Bukluran ay ang mga iregularidad na nangyari sa proseso ng pagkakatatag ng FLO at ang mga seryosong implikasyon nito sa ating mga kolehiyo lalong-lalo na sa ating mga estudyante.
Patuloy na ipaglalaban ng BUKLURAN ang mga karapatan ng mga estudyante ng Pamantasan at patuloy kaming MAG-IINGAY AT KIKILOS hangga’t may mga karapatang natatapakan dahil TAYO AY MGA ESTUDYANTE AT HINDI ESTUDYANTE LAMANG!
Padayon!
Sa pagkakataguyod ng FLO, may mga ilang punto na tila hindi nakita o kung nakita man, ay naisantabi. Ano nga ba ang naging basehan sa pagtataguyod ng proyektong ito? Paano nga ba nasabing na walang pagkakaisa ang ating mga freshmen? Alam nating lahat na hindi tulad ng mga nagdaang taon, ang mga freshmen ay mayroon nang sari-sariling kolehiyong kinabibilangan. Ang bawat kolehiyo sa loob ng ating Pamantasan ay mayroong mga dekana, college student councils at iba’t ibang societies na may layuning paunlarin ang kagalingan ng kanilang mga estudyante. Bukod pa rito ay mayroong iba’t ibang organisasyon sa labas ng kanilang kolehiyo na naglalayong paunlarin ang kanilang mga sarili sa iba’t ibang aspeto tulad ng musika at sayaw, paglikha, sining at maging sa pamumuno. Isa pa sa mga punto na nais naming bigyang-pansin ay kung bakit pawang mga presidente ng mga pangkat ng mga magaaral sa unang taon lamang ang naimbitahan sa mga pulong. Naihalal ang mga opisyal ng FLO at bawat pagpupulong nila ay MAHIGPIT NA IPINAGBABAWAL ANG PAGDALO NG IBA PANG ESTUDYANTE BUKOD SA MGA PRESIDENTE NG BAWAT PANGKAT. Paano natin mapapalakas ang LAHAT NG ESTUDYANTE sa ganitong pamamaraan?
Isa sa mga mahahalagang katanungan ay kung saan manggagaling ang pondo ng FLO. Nakasaad sa “rationale” ng nasabing proyekto na ang pondo ay magmumula sa “SSC subsidies, solicitations, at fund-raising activities”. Ngunit naisaad sa isa sa mga pagpupulong ng SSC na hindi sa kanila manggagaling ang pondo. Ano nga ba ang totoo? Ang fund-raising activity ay nangangahulugan na sa estudyante rin manggagaling ang pondong gagamitin. Bukod sa mga bayarin natin tulad ng SSC fee, College fee, Society fee ay dadagdag pa itong sa FLO! Naisaad din sa “rationale” na ang FLO ay “autonomous” o nakahiwalay mula sa SSC at sa mga College Student Councils. Ito ay lilikha ng kalituhan sa mga estudyante sa kung sino ang kanilang susundin- ang FLO ba o ang konseho ng kanilang kolehiyo? Hindi rin ito makakatulong dahil magkakaroon ng pagitan ang mga freshmen at mga estudyante sa mas mataas na antas.
Ang huling dahilan kung bakit natin kinokondena ang FLO ay ang paglabag nila sa Konstitusyon ng Kataas-taasang Konseho ng Mag-aaral at ang pagsasantabi sa mga Dekano ng mga kolehiyo. Tila hindi binigyang halaga ng SSC ang basbas ng mga Dekano nang maitatag ang FLO at binaliwala ang saklaw ng pamumuno ng mga konseho ng bawat kolehiyo (college student councils) dahil sa hindi nito pagsasabi sa kanila ng lahat ng nangyayari at napaguusapan ukol sa FLO. Isinantabi rin ng SSC ang kapangyarihan at karapatan ng mga kinatawan ng kolehiyo (college representatives) sa hindi pagiimbita sa kanila sa mga pulong na may kinalaman sa kolehiyo. Ang dalawang nabanggit ay malinaw na paglabag sa konstitusyon ng kataas-taasang konseho ng mag-aaral. Ang ginawang proseso ng pagkakatatag ng FLO ay isang malinaw na pag “by-pass” sa kapangyarihan at karapatan ng mga dekano at konseho ng bawat kolehiyo.
Ang mga pagkondena ng BUKLURAN sa isyung ito ay hindi nangangahulugang tutol ito sa mga programa at proyekto na magsusulong ng ikauunlad ng mga estudyante. Ang gustong bigyang pansin ng Bukluran ay ang mga iregularidad na nangyari sa proseso ng pagkakatatag ng FLO at ang mga seryosong implikasyon nito sa ating mga kolehiyo lalong-lalo na sa ating mga estudyante.
Patuloy na ipaglalaban ng BUKLURAN ang mga karapatan ng mga estudyante ng Pamantasan at patuloy kaming MAG-IINGAY AT KIKILOS hangga’t may mga karapatang natatapakan dahil TAYO AY MGA ESTUDYANTE AT HINDI ESTUDYANTE LAMANG!
Padayon!
Sunday, July 19, 2009
Ang INGAY ng BUKLURAN.
People say they exist not to make noise but to make sense.
I say it is in the noise we make that WE MAKE SENSE.:)
Apparently, they categorize our voices as noise because well, they couldn't get the sense out of it.
Sa dami ng gustong magsalita, minsan mahirap makinig. Lalo na kung sabay sabay. Ngunit kung may sasabihin ka, bakit ka tatahimk na lang? Hindi sapat ang ingay lang, alam nating hindi natatapos 'dun. Ngunit sa dami ng nagkkibit-balikat ang nagsasawalang-kibo na lamang, paano ka makakahikayat ng ibang tao kung hindi nila maririnig ang dapat nilang marinig hindi ba?
Ang ingay ng BUKLURAN, patuloy na naririnig sa Pamantasan. Patuloy na naririnig at lumalakas sa paglipas ng panahon upang gisingin ang mga natutulog pa. Ang mga nabubulag sa saya at kawalan ng pakialam sa nangyayari sa paligid niya - mga estudyante para sa kapwa estudyante.
We speak not because we need to say something, but because each of us has something to say. Hindi natin alam ang lahat, kaya patuloy tayong nagaaral. Kaya patuloy tayong nagdidiskusyon. Hindi tayo namimilit ng tao, hindi natin sinamantala ang kainosentehan nila. Nanghihikayat tayo upang maituwid ang maling nakasanayan na. Patuloy tayong NAG-IINGAY AT KUMIKILOS dahil tayo'y mga ESTUDYANTE at hindi estudyante lamang.
PADAYON kapwa ko BUKLURAN!
Saturday, July 18, 2009
Saturday, July 11, 2009
Be one.
The 2010 elections are coming (as if too much television commercials and project banners from everywhere can't tell) and while some people think that vying for Erap this coming elections will do our country a good part- for the reason that well, at least he comes from the opposition- here are 3 reasons why voting for Erap favors Gloria and her people.
1. Estrada would only add to the scores of oppositionists who declared and manifested their intent to run. This further divides the votes against the administration and an administration candidate winning means that no legal prosecution against Gloria even after her term will prosper.
2. If the law would eventually allow Erap to vie for the presidency again on the premise that he is not a “sitting president”, it means that Gloria can again run after another regime. And the cycle goes on. Imagine how laughable our nation will be.
3. Even if Estrada wins, what will stop the Arroyo-appointees- dominated Supreme Court from issuing a post-election decision nullifying his electoral victory? This will be very chaotic and will rationalize Gloria’s declaration of a martial law.
So there. I am hoping more people will care and actually realize that really, every vote counts. It doesn't matter if half the population doesnt even care anymore or think our country is hopeless. What matters is there are still a few people who believes in the power of their vote. Be one.
1. Estrada would only add to the scores of oppositionists who declared and manifested their intent to run. This further divides the votes against the administration and an administration candidate winning means that no legal prosecution against Gloria even after her term will prosper.
2. If the law would eventually allow Erap to vie for the presidency again on the premise that he is not a “sitting president”, it means that Gloria can again run after another regime. And the cycle goes on. Imagine how laughable our nation will be.
3. Even if Estrada wins, what will stop the Arroyo-appointees- dominated Supreme Court from issuing a post-election decision nullifying his electoral victory? This will be very chaotic and will rationalize Gloria’s declaration of a martial law.
So there. I am hoping more people will care and actually realize that really, every vote counts. It doesn't matter if half the population doesnt even care anymore or think our country is hopeless. What matters is there are still a few people who believes in the power of their vote. Be one.
Tuesday, July 7, 2009
another chance.
They say everybody deserves one, to make things right and all the other reasons they could rant about. I say it's just the best excuse to commit a mistake.
If there's no take two, if all that we have is a single opportunity to live and love, we'd all make the best out of it.
I know, i know. We are human and mistakes are in our nature. But doing somehting intentional? isn't that just stupid? where's the logic in commiting a mistake in spite of knowing the consequences?
and at the end of the day, all you can do is say sorry and beg for a chance.
crap.
If there's no take two, if all that we have is a single opportunity to live and love, we'd all make the best out of it.
I know, i know. We are human and mistakes are in our nature. But doing somehting intentional? isn't that just stupid? where's the logic in commiting a mistake in spite of knowing the consequences?
and at the end of the day, all you can do is say sorry and beg for a chance.
crap.
Subscribe to:
Posts (Atom)
